Bence bu sözde söylenmek istenen şey kitap okumayan insanın, gördüğünü ve duyduğunu tam manasıyla anlayamamasıdır.
Kitap okumayan bir insan, içinden ne geçiyorsa ne hissediyorsa ve ne düşünüyorsa, rahatlıkla anlatamaz. Kelimeleri seçemez, kültürlenemez ve derindeki anlamı anlayamaz. Kitap okumamak bence kör, sağır ve dilsiz yaşamak gibidir. Çünkü kitap, insanların bilgi edinmeleri konusunda bu kadar önemliyken, kitaplardan kendini mahrum bırakmak çok büyük bir eksikliktir. İnsan dünyayı, hayatı ve diğer bilmediği şeyleri kitaplardan öğrenir. Bence okuma sayesinde bir ülkeye gitmeden, o ülkenin her köşesini görebilir, bir yemeği tatmadan o yemeğin lezzetini anlayabilir ve bir şarkıyı duymadan o şarkıyı hissedebiliriz. Bu yüzden kitapsız yaşamak, insanın kişisel gelişimine de büyük katkılar sağlayabilir.
Kitaplar bizi geliştirir ve ileriye taşır. Kitap okumayanlar bilgilerini geliştiremez ve cahil kalır. Kitapsız bir hayat boş bir hayattır. Bu yüzden Seneca bu cümleyi kurmuştur.