Ben küçükken ailemle birlikte bir yere giderken yardıma muhtaç bir adam görmüştük. Orada ailem yardıma muhtaç olan bu adamı görmezden gelmeyip ona bazı yemek yardımına bulunmuştu.
Ailem aslında bakıldığında her zaman bu konuda hassastı. Buna bağlı olarak böyle bir ailede büyümüş olmam bana her zaman yardıma muhtaçlara yardım etmemi öğretti. O gün o yardıma muhtaç adama gidip yemek almıştık ve vermiştik. Yüzündeki o tebessümü hiçbir zaman unutamıyorum. Ben de meslek sahibi olduğum zaman böyle iyi durumda olmayan insanlara her türlü yardımda bulunmak istiyorum. Yaşadığım bu olay hayatıma yön vermiştir.
Çocukken annemle birlikte doğada yaptığımız pikniklerdeki neşeli anıları hiç unutamam. Doğanın güzellikleriyle çevrili, ailemle geçirdiğim bu anılar, benim için hayatta en değerli anılarım arasında yer alır.