Osmanlı’da toprak devlete işletme hakkı ise halka aitti. Bu nedenle de buradaki vergiler devletin önemli gelir kaynakları arasındaydı. Devlet üretimini aksatan ve bu konuda üst üste ekim yapmayan çiftçiden ceza alarak üretimde sürekliliği sağlama amacındaydı.
Çünkü eğer toprak ekilmezse gelir elde edilmezdi. Toprak ekilmediğinde gerekli asken ihtiyaçları ya da devletin diğer ihtiyaçları karşılanamadığından dolayı üretimde süreklilik ve vergiler önemliydi. Aynı zamanda tarımda geri kalmamak ve tarımın gelişmesi de amaçlanmaktaydı. Üretimin artmasını destekleyerek devletin aynı zamanda halkın daha fazla gelir elde etmesi için bu uygulama devam etmiştir. Üst üste üretim yapmayan çiftçi bu sayede üretim yapması gerektiğini dolaylı olarak öğrenmiş oluyordu.
Osmanlı Devleti’nin toprağı üç yıl üst üste ekmeyen çiftçiye ceza uygulamasının amacı, tarım üretkenliğini ve gıda üretimini teşvik etmek ve toprakların verimliliğini korumak içindi.