Evrenin fiziksel varlığı hep bir şeyleri alıp verme üzerine kurulmuştur. Varlık muhtaç olarak var edildiği için almaya ve vermeye içgüdüsel olarak mecburidir.
Toprak da böyledir üzerindeki altındaki varlıklardan vitamin, protein, mineral, enzim vs. alır. Gene bunu üzerinde ve altında bulunan varlığa verir. O varlıklardan olan biz insanlar da toprağa vermek ve topraktan almakla yükümlüyüz. Çünkü bunu yapmazsak hayatımızı devam ettirmemiz mümkün değildir. Suyumuzu, besinimizi ondan alırız. Ana gibidir. İhtiyacımızı bilir ve onu verir. Biz de var olduğumuz sürece toprak anaya hep muhtaç olarak kalacağız. Varlığımız sonlandığında da toprağa verilerek oradan hücrelerimiz başka varlıkları var edecek. Toprak bir anadır. Toprak ezeli ve ebedi alışveriş merkezimizdir.
Toprak, insan hayatında gıda üretimi, barınma ve doğal kaynakların kaynağı olarak hayati bir rol oynar.